Məqalə Cəlil Məmmədquluzadənin Qarabağda ictimai, mədəni, təsərrüfat və siyasi fəaliyyətinə həsr olunub.
Böyük ədibin ikinci dəfə Qarabağla tanışlığı 1907-ci ilin iyun ayından - Həmidə xanım Cavanşirlə ailə həyatı qurandan sonra başlamışdı. Həmin vaxtdan dahi yazıçı ömrünün sonunadək müxtəlif fasilələrlə Kəhrizlidə yaşamış, öz işi, əməli, yaradıcılıq fəaliyyəti ilə bu kəndin həyatında silinməz izlər qoyaraq onun tarixinə neçə-neçə maraqlı səhifələr yazmışdır.
Cəlil Məmmədquluzadə Kəhrizliyə gələn gündən sadə, mehriban, zəhmətkeş adamlarla qaynayıb-qarışmış, onların yaşayış tərzi ilə yaxından tanış olaraq dərd-sərlərini, ehtiyaclarını öyrənib-bilmiş, problemlərinin aradan qaldırılmasına bacardığı qədər köməklik göstərmişdir.
Mirzə Cəlil Kəhrizlidə Həmidə xanımla birlikdə bir çox mədəni tədbirlərin həyata keçirilməsinin təşəbbüskarı və ömür-gün yoldaşının arzularının həyata keçməsində ona böyük yardımçı olmuşdur. Kənddə onlar birlikdə məktəb açmış, kitabxana yaratmış, toxuculuq emalatxanası açmış, təsərrüfat işləri də görmüşlər.
Cəlil Məmmədquluzadənin bir sıra yazılarından onun həm də gözəl və səliqəli bir kitabxanaşünas olduğu məlum olur. Xalqın savadlanmasında, millətin oyanmasında kitabı, kitabxana işini həmişə ön plana çəkən ona böyük əhəmiyyət verən diqqət yetirən böyük ədib bir çox məqalə, məktub və felyetonlarında, habelə “Molla Nəsrəddin” jurnalında çıxmış karikaturalarda bu barədə gözəl fikirlər söyləyir, zəhmətkeş balalarını elm öyrənmək üçün dini kitabların əvəzinə Zeynalabdin Marağayinin “İbrahim bəyin səyahətnaməsi”ni, Mirzə Mülküm Xanın əsərlərini, M.F.Axundovun komediyalarını, Molla Pənah Vaqifin, M.Ə.Sabirin şeirlərini oxumağı məsləhət görür, oxucuları kitabdan və jurnaldan səmərəli istifadə etməyə, ədəbiyyatı qayğı ilə qoruyub saxlamağa çağırırdı.
Böyük demokrat yazıçı eyni zamanda siyasətlə də məşğul olmuşdur.